बाबु
सम्राटका
स्वप्नहरुले
अमृतको लोभ देखाएर
भोकहरुको सैनिक निकाले
इन्द्रासनको संग्राममा
भोकाहरु मारिए
सम्राट
चक्रवर्ती भए रे
जोगीहरुले
चिरञ्जिवी र विजयी भवः सम्राटलाई भने
सायद
ईश्वरधारीहरुले धर्म बचाउन ईश्वर गुमाए
सम्राटले लेखाए
किल्ला र पानाहरुमा
भोकाहरुका रगतले
जनयुद्दका
स्वतन्त्रताका
परिवर्तनका
क्रान्तीका
बहुदलका
गणतन्त्रका
राज्यका, बिरताका र विजयका
गाथा गर्विला भनेर
कोमल मष्तिस्कका पानाहरुमा
गर्विला भनिएका ति वर्वरताका अवशेषहरुलाई
छापाखानाहरुले
हरेक बिहान छापिरहे
अमर भन्ठानेर
जीवनका मालीहरुले
पिडाले धर्तीको धाँजा फाटेको देखेर
बादलहरु रुँदा
कुटो, कोदालो
हंसिया, हतौडा
हलो, जुवा
लिएर आए
अनि लगाए छातीमा हरियालीको मलम
जीवनका खेतहरुमा
पसिनाका नहर बगाएर
अनन्त प्राणहरु उमारे
मालीका इतिहास कहिल्यै लेख्नुपरेन
उनीहरु युगौँयुग सम्म जीवन्त रहे
खैर
इतिहास त केवल मर्नेहरुको लेखिन्छ
त्यसैले बाबु
हलो र हतियारमा
हलो नै उठाउनु
हलो उठाउनेहरुले इन्द्रेणी फलाएर
सुन भित्र्याए
हतियार उठाउनेहरुले सधैँ ग्रहण देखे
किल्लाहरुलाई सोध्नु जस्ले हतियार उठाए
त्यहाँ पलपल रक्तकुण्डका चित्कार सुनिन्छन
मनहरुका प्रेमिला नाद त्यहाँ कहिल्यै सुनिन्नन
त्यसैले त त्यो खण्डहर छ
त्यहाँ जीवनको बिज कहिल्यै उम्रिएन
बाबु
मालिक र मजदुरीमा
मजदुरी रोज्नु
मजदुरका सपना माटोसंग छ
मालिकका ईन्द्रासनसंग
बाबु
ईन्द्रासन त कल्पना न हो
हामी त केवल माटोका पुत्ला न हौँ
बाबु
रगत र पसिनामा
जहिले पसिना बगाउनु
रगत बगाउनेहरु निर्जीव इतिहासका पानामा परे
उनीहरुलाई नपल्टाए कुनै अस्तित्व छैन
तिमी बिउ रोपेर हेर्नु
हामी पसिनाका बागका पुष्प न हौँ
ति सधैँ मग्मगाइरहन्छन, जग्मगाइरहन्छन
पसिना बगाउनेहरु
हरेक पुष्पमार्फत मुस्कुराइरहन्छन
संसार बनाउनेहरु, संसार बचाउनेहरु
No comments:
Post a Comment