तिमी र म​

हामी दुई किनार थियौँ
एक अर्कातर्फ
फर्किएका
बिचमा चिसो नदी
हामीबिच​
कहिले बर्खाको भेलले दुरी बढाउँथ्यो
त कहिले
हिँउदको हुस्सुले हाम्रो आँखा छेकिदिन्थ्यो
अन्तत​
तिमी र म​
हत्केलामा हिम्मत बोकेर​
हामीले प्रेमको बाँध लगायौँ
अनि एक भयौँ
र बाल्यौँ  बत्ती भविष्यको
भने कतै
हाम्रो कोमलाकार​
प्रेमिला शक्तिले
सन्ततीलाई
अनन्त अन्नपात फलायौँ
र
नदीले हाम्रो कथा लेख्यो
हामी अमर भयौँ रे
एक अर्का भित्रै